Bu kadar düşüncenin arasından uykuya dalmak zor… Soğuk çarşaflar üstümde gitgide ısınmaya başladılar üstelik.
Neden uyanmıyor bu Attila? Neden uyanıp neyin var demiyor?
Uyku serin bir deniz gibi. İnsan daldığı zaman rahatlar, vücudunun her bir kıvrımına özel bir muamele eder sanki su.
Su yalnızca deriyle temas etmez, omurganın her bir omurunun arasını açar yavaşça, sırtından girer, göğsünden çıkıverir…
Ama bu kez öyle değil benimki. Yüzeydeki düşünceler dalmama engel oluyor, ne düşündüğümden bile habersizim.
Neler oluyor anlayamıyorum, Attila neden uyanmıyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder