mumlu ışık

Gümüş rengi ağır sessizlik. Gümüş kadar ağır. Onun kadar parlak. Onun kadar değerli, en az.

Susuyoruz. Karşılıklı, ama susmak da konuşmanın bir parçası. Susuyoruz, bakıyoruz, anlamamazlıktan gelip, konuşmaya başlıyoruz. Konuştuğumuzda durum farksız. Gözümüzden bakıyoruz. Kulağımızdan duyuyoruz.

Kelimelere kaçmak daha kolay.

Çünkü ışık yandığında mumlar sönüyor. Çünkü insan konuştuğunda anlam, bazen, bitiyor.